هنرهای مرسوم کردستان

مهمترين و متداولترين هنرهای سنتی کردستان عبارتند از:
فرش، گليم، جانماز، شالهای پشمی، لباسهای کتانی، ساخت گيوه، قلمزنی، مرصع کاری، سفالگری، زيورآلات، پولک دوزی، سوزن کاری، ريسندگی، قلاب بافی، گلدوزی، پارچه بافی، سبد بافی، تور بافی، کارهای فلزی و وسايل موسيقی را نام برد.
فرش سنندج: فرش سنندج با توجه به سبک آن، با فرشهای ديگر مناطق ايران تفاوت دارد. قدمت، کيفيت و ظرافت آن به سه قرن پيش بازمی گردد يعنی وقتی که سنندج به عنوان مرکز استان شناخته شد.
فرش بيجار: يکی از مشخصه های فرش بيجار استحکام آن است. تار و پودهای اين فرش به حدی محکم است که نمی توان بسادگی آنها را از هم جدا نمود.
فرشهای روستايی و قبيله ای: فرشهای بافته شده در روستا بعلت با فتهای کلفت، سنگين و دارای پرزهای دراز و محکم است و به همين علت آنها را خرسک نيز می نامند.
موج بافی: موج یا پوشش رختخواب بطور گسترده ای در مناطق روستايی مورد استفاده است. و در مناطق شهری نيز می توان آنرا يافت. اصلی ترين ماده ای که در موج بکار می رود پشم است. درازای آن معمولا 2.25 متر می باشد و بصورت چهارگوش بافته شده و پهنای آن به 9.5 متر می رسد و توسط ماشين موج بافی تهيه می گردد.
جانماز يا سجاده: يکی ديگر از صنايع دستی استان جانماز می باشد. همانطور که از اسمش پيداست از آن برای خواندن نماز استفاده می گردد، همواره آنرا از آلودگی دور می دارند و پس از خواندن نماز آنرا جمع کرده و کنار می گذارند. اندازه يک سجاده در حدود 100*150 سانتيمتر است. طرحهای روی سجاده متاثر از باورهای مذهبی مردم است.
نمد بافی: نمدبافی رابطه بسياری با تاريخچه کهن کردها دارد. نمد دارای چندين مزيت است. می توان آنرا برای جلوگيری از بروز رطوبت حرارت و سردی استفاده نمود. بعلت قطر زياد آن بسيار مناسب برای زندگی کوهستانی در مناطق سرد کردستان می باشد.