موفقيت

به نظر مي‏رسد براى موفقيت در هر برنامه، سه شرط اساسى وجود دارد :

1- درستى و صحت برنامه در جهت رسيدن به هدف مورد نظر؛

2- ايمان و باور نسبت به برنامه و دستورالعمل‏هاى آن؛

3- عمل بر مبناى احكام و دستورالعمل‏هاى مطرح شده در برنامه.

بديهى است كه كدام از شروط سه گانه منتفى باشد كارآيى برنامه مذكور آن طور كه بايد به ظهور نمي‏رسد و هدف مورد نظر محقق نمى‏شود.
همه ما مي‌گوييم قرآن كلام خدا و برنامه زندگى ما است. اما گفتن تنها و اقرار به اين مطلب كافى نيست. اقرار و اظهار در صورتى ايمان به قرآن و دستورات حيات بخش آن محسوب مى‏شود كه از اعتقاد و باور قلبى حكايت كند و انسان از عمق جان به قرآن و دستورات اميد بخش آن ايمان داشته باشد و در مقابل سخنان و پيام‏هاى الهى تسليم محض باشد. با چنين ايمان و اعتقاد و باورى است كه شرط كارآيى قرآن در هدايت جامعه، يعنى عمل بر مبناى دستورات حيات بخش قرآن، تحقق پيدا مى‏كند.

" آن كتاب الهى كه هيچ جاى ترديد در آن نيست هدايت‏گر پرهيزكارانى است كه ايمان به غيب دارند و نماز را به پا مي‏دارند و از آنچه ما به آنها روزى داديم انفاق مي‏كنند؛ كسانى كه به احكام و دستوراتى كه به صورت قرآن بر تو نازل شده ايمان مي‏آورند و كتب آسمانى پيش از تو را باور و به قيامت يقين دارند. چنين انسان‏هايى از هدايت پروردگارشان بهره‏مندند و به رستگارى مي‏رسند "

البته توجه داريم كه ايمان داراى درجاتى است و انسان‌ها در صورتى مى‏توانند با غلبه بر مشكلات و پيروزى بر دشمنان خود به عزت و عظمت و به تعبير قرآن كريم فلاح و رستگارى دنيوى و اخروى اميدوار باشند كه  به خدا ايمان و از صميم قلب باور داشته باشند.