شعر ي تقديم به دختر عزيزم ويانا مرتضوي م اسفند 1389-از طرف پدرت مترجم سيدخليل مرتضوي سولاكانبوكان

سلام ای دختر خوب و قشنگم

                                ويانا ای گل خوش آب و رنگم

صفا دادی به گلزار مرتضوي

                                تو زیبا و ملوس و مه جبینی

زدیدار رخت شادیم و مسرور

                                هزاران چشم بد از درگهت دور

تو هستی سیده نامت ويانا

                                لقب بگرفته ای از جده ما

ز یمن مقدمت در خانه ما

                                شده روشن دل و کاشانه ما

تو اکنون پاک هستی چون فرشته

                                خدا بر لوح زرین اش نوشته

که هرکس پاک باشد در زمانه

                                بود نامش به نیکی جاودانه

بشر را نیکی و پاکی نهاد است

                                که حفظ این دو عامل با جهاد است

جهاد نفس با شرک و شیاطین

                                خصوصا منکران دین و آئین

همه منظورم از این گفته اینست

                              که در هر گوشه شیطان در کمین است

برای دوری از شر شیاطین

                                و حفظ سنت و ایمان و آئین

فقط راه خدا و دین و ایمان

                                بری دارد ترا از شر شیطان

من از آغاز فصل نوجوانی

                                درآن ایام پر شور جوانی

تاسی جستم از زهرای اطهر

                                که باشم همچو او پاک و مطهر

محبت , معرفت , آئین من بود

                                صفا , پاکی , صداقت دین من بود

همیشه در نماز و در نیایش

                                خدا را بارها کردم ستایش

بگفتم با کلامی نغز و ساده

                                خداوندا مرا آن ده که آن به

ندا آمد که ای فرزند آدم

                                برون کن از وجودت غصه و غم

ترا دادم گلی خوشرنگ و خوشبو

                                 درخشان گوهری زیبا و مه رو

که این گوهر زنور و پرتو خویش

                               بود روشنگر دلها کم و بیش

ويانا منشا خیر است و برکت

                                نمادی از صفا و مهر و رافت

چه میخواهی دگر از نعمت حق

                                بود این هدیه ای از رحمت حق

بپاس نعمت و لطف الهی

                                گشودم دفتر دل را به آهی

بخاک افتاده بوسیدم زمین را

                                 به دل گفتم خدای عالمین را

که ای خالق بحق هشت و چهارت

                                بحق بندگان بیقرارت

بحق مهدی و هادی و احمد

                                بحق نام والای محمد

بلا از جان طفلان دور گردان

                                چراغ عمرشان پر نور گردان

خصوصا این وياناي مرتضوي

                                که تو بالاترین و برترینی

چو رازم باخدا پایان پذیرفت

                                خدا هم ضمن تحسین اینچنین گفت

مبارک باشد این مولود زیبا

                                که هم ناز است و زیبا و فریبا

پس از این گفتگو رفتم بخوابی

                                بخوابم آمد آن گفتار نابی

که ای انسان با ایمان و تقوا

                                بدنبال چه میگردی به هر جا

اگر گل خواهی اینجا جستجو کن

                                سراپای ويانا را تو بو کن

ويانا چون گل و بابا چو بلبل

                                کنارش مادری چون شاخه سنبل

خدایا عمر اینها را فزون کن

                                غم از بیت مرتضوي ها برون کن

بده توفیق بر این خانواده

                                براین طفل به گیتی پا نهاده

همین طفلی که نامش افتخار است

                                به پاکی و به نیکی برقرار است

ويانا نام تو با حق قرین است

                               بحق شایسته صد آفرین است

کنون ای دختر نازدانه من

                                گل سرخ و عزیز دردانه من

تو ساداتی و از نسل مرتضوي

                               خليل انگشتر است و تو نگینی

اگر خواهی مصون مانی زآفات

                                ز قید و بند و از شر مکافات

شنو پند پدر از جان از دل

                                که این باشد برایت حل مشکل

تو اکنون کودکی و شیرخواره

                                زدی طعنه به ماه وبر ستاره

گهی شادی و گاهی بیقراری

                                خبر از آدم و عالم نداری

دراین عالم بغیر از شور شر نیست

                                 کسی را یاور و یار بشر نیست

همه فکر مقام مال و پولند

                                ضعیفان جملگی زار و ملولند

دراین دنیای وانفسا و فانی

                               بود مشکل طریق زندگانی

دگر مهر و وفا از یاد رفته

                                محبت , عاطفه برباد رفته

تو با نیروی ایمان و اراده

                                وآن قلب رئوف پاک و ساده

همه در خدمت بیچارگان باش

                                مددکار ضعیف و ناتوان باش

به درد دردمندان چاره باشیم

                                که نزد حق سرافکنده نباشیم

اگر خواهی توراه رستگاری

                                بیاموز زندگی را از قناری

که گرچه او اسیر و در کمند است

                               ولیکن فارغ از هر قید و بند است

درون آن قفس با میله هایش

                               زدست این بشر با حیله هایش

زند چهچه نماید نغمه خوانی

                              تو خود تفسیر کن آنسان که دانی

ويانا تو عزیزی و گرامی

                               نباشد برتر از نام تو نامی

تو نور چشم بابا ، عشق مادر

                                وجودت کیمیا و در و گوهر

بحق ناله های دردمندان

                                بحق گریه های مستمندان

بحق خالق ماه و شب و روز

                                همیشه سربلند باشی و پیروز

امیدوارم که صد سال زنده باشی

                                عروس خوشگل آینده باشی

دعای خیر ما باشد براهت

                                ويانا جان خدا پشت و پناهت

منبع : شعر از سيد رسول اميني با تغييرات اسمي...