«در پایان سال 2012 با وجود 437 راکتور برق هستهیی در سراسر جهان و 68 راکتور جدید در دست ساخت، ظرفیت جهانی تولید برق هستهیی به 372.5 گیگاوات رسید. با وجود تردید عمومی و در برخی موارد بیم و هراسهایی که در پی حادثه هستهیی فوکوشیما دایچی در مارس 2011 اوج گرفت، تقاضا برای برق هستهیی هم چنان رشد میکند؛ البته با سرعتی پایینتر از قبل».
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، الکساندر بیچکوف، معاون مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی و رییس اداره انرژی هستهیی با اشاره به موضوع فوق میافزاید: «تعداد قابل توجهی از کشورها به طرح های اجرا یا گسترش برنامههای هستهیی ادامه میدهند زیرا محرکها به سمت برق هستهیی که قبل از فوکوشیما وجود داشت، تغییری نکرده است. این محرکها شامل تغییرات آب و هوا، ذخایر محدود سوخت فسیلی و نگرانیها درباره امنیت انرژی است.
به نظر میرسد در سطح جهان، برق هستهیی به رشد مستمر ادامه میدهد اگرچه در مقایسه با آنچه پیش از حادثه فوکوشیما انتظار میرفت از سرعت پایینتری برخوردار است پروژههای اخیر آژانس افزایش دایم تعداد نیروگاههای برق هستهیی در جهان در 20 سال آینده را نشان میدهد. آنها رشد ظرفیت برق هستهیی را تا سال 2030 در کمترین پیشبینی تا 23 درصد و در بالاترین پیشبینی تا 100 درصد افزایش میدهند. بیشتر راکتورهای جدید که در دست طراحی یا ساخت قرار دارند در آسیا هستند در سال 2012 ساخت و ساز هفت نیروگاه برق هستهیی آغاز شد:فوکینگ 4، شیدااوان- یک، تیانوان 3 و یانگجیانگ 4 در چین، شین اولچین- یک در کره، بالتیسک- یک در روسیه و باراکا- یک در امارات. این افزایش در مقایسه با ارقام سال قبل نشاندهنده تداوم علاقه و تعهد به برق هستهیی است.
کشورها طرحهای جدید و ابتکاری راکتورها را از فروشندگان میخواهند تا مطالبات ایمنی، ظرفیت شبکه ملی، اندازه و زمان ساخت را برآورده سازد و این علامت آن است که برق هستهیی در چند دهه آینده هم چنان به رشد خود ادامه میدهد.
البته این رشد در بخش هستهیی باید با افزایش ایمنی همراه باشد.
حادثه فوکوشیما به عنوان زنگ بیدارباش برای همه آنهایی توصیف شده است که در برق هستهیی دخیل هستند. طبق گفته یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، این حادثه به ما یادآوری کرد که هرگز نمیتوان از ایمنی چشمپوشی کرد حتی در کشورهای صنعتی با تجربه قابل توجهی که در استفاده از انرژی هستهیی دارند.
درسهای مهمی گرفته شده است اگرچه ممکن است درسهای بیشتری فرا گرفته شود. ما قادر بودهایم به سرعت درسهای ایمنی را از این حادثه بگیریم و به دولتهای عضو کمک کنیم آنها را در عملیات راکتورها در سراسر جهان به کار بندند. راکتورهای هستهیی اکنون ایمنتر از آنچه قبل از حادثه بودند، شدهاند. در واقع از حادثه چرنوبیل در سال 1986 تاکنون، رژیم بینالمللی ایمنی هستهیی به اندازه چشمگیری قویتر شده است. امروز بسیاری از مکانیسمهای حقوقی بینالمللی الزامآور به اجرا در آمدهاند، نظیر کنوانسیون ایمنی هستهیی و کنوانسیون مشترک ایمنی مدیریت سوخت هستهیی و ایمنی مدیریت زباله رادیواکتیو که به تشکیل شبکههای حمایتی در اطراف دولتهای عضو آژانس کمک کردند و صنعت هستهیی جهانی را به سوی بهبود مستمر ایمنی سوق دادند.
در حالی که بسیاری کشورها، معروف به تازه واردها به بررسی وارد کردن برق هستهیی به ترکیب انرژی مورد استفاده شان ادامه می دهند، آژانس برخی خدمات را برای کمک به آنها در ارزیابی آمادگیشان و اتخاذ تصمیمات آگاهانه ارایه میدهد.
این خدمات طیفی از کمک به دولتهای عضو در ساخت ظرفیتهای طراحی انرژی، تا حمایت از طراحی استراتژیک برق هستهیی و کمک به توسعه زیر ساخت ملی از جمله مدیریت زباله رادیواکتیو و از رده خارج کردن را شامل میشود.
در مراحل مختلف توسعه برنامههای برق هستهیی دولت های عضو، ما خدمات به هم پیوستهای رابرای کمک به دولتهای عضو در اطمینان یافتن از استفاده ایمن، امن، مسوولانه وقابل اعتماد از انرژی هستهیی ارایه میدهیم.
انتهای پیام