۱۳ قانون طلایی رزومهنویسی برای فارغالتحصیلان جوان |
يكشنبه ، 23 مرداد 1390 ، 09:04 |
فقط ۶۰ ثانیه!
کارفرماها برای مرور رزومهی شما کمتر از یک دقیقه وقت صرف میکنند. با داشتن تعداد زیادی رزومه که باید مرور شوند، کارفرماها به صورت طبیعی حجم کار خود را کم و رزومههای بد را از قایق نجات به بیرون پرت میکنند. دلایلی که باعث میشوند رزومهی شما سریعا به گلدان “نه” پرتاب شود، عبارتند از: اشتباهات تایپی، غلط های املایی، فونتهای نامناسب و ظاهر نامرتب. رزومهای هم که مملو از متنهای طولانی باشد یا به دو صفحه و بیشتر برسد، مستقیما به سطل زباله پرتاب خواهد شد.
1.طول رزومه: فقط یک صفحه. استثنایی وجود ندارد. رزومهی شما باید در عین داشتن فضای خالی بسیار که آن را جذاب میکند، تمیز و خوانا باشد. اندازهی فونتها را در بخشهای مختلف یکسان نگه دارید و از بولد یا ایتالیک کردن متن برای افکت دادن به فونتها بهره بگیرید. از فونتهای زیبا و گرافیکی بپرهیزید. برخی دانشجویان ممکن است بگویند: “خوب من باید توجه کارفرما را یه جوری جلب کنم دیگه.” من در جواب این افراد میگویم: با این کار تنها توجه منفی آنها را جلب خواهید کرد. انرژیتان را روی محتوا صرف کنید؛ نه ظاهر! مطمئن شوید که آدرس ایمیلی که نوشتهاید، حرفهای باشد. استفاده از نام خودتان بهترین شرطبندی است. مجددا حواستان باشد که اینجا جای خلاقیت به خرج دادن با استفاده از آیدیهایی مثل “mamaadgentleman” یا “farzanehjoon” نیست! من به شدت استفاده از متنهای گلولهبندی شده را توصیه میکنم. از یک نوع استاندارد از آنها استفاده کنید. اگر تصمیم گرفتید که از پاراگرافها در متن رزومهتان استفاده کنید از نثری قابل فهمیدن و مختصر و مفید بهره بگیرید.
منظور این است که هر یک از متنهای گلولهبندی شده را با یک فعل کنشی آغاز کنید (از واژههایی مثل: “دستیاری”، “کمک کردن به” یا “کار کردن با” خودداری کنید.) از افعالی استفاده کنید که به صنعت مورد نظر شما مربوطند؛ مثل: “طراحی” یا “خلق کردن” برای صنعت پوشاک یا “محاسبه” یا “حسابرسی” برای حسابداری. از نوشتن عبارتهایی مثل “مسئولیتها یا وظایف شامل:” و بعد فهرست کردن هر کاری که در یک شغل خاص انجام دادهاید در یک بخش از متن گلولهبندی شده پرهیز کنید. اول از همه این کار باعث کسلکننده شدن خواندن رزومهی شما میشود و ثانیا اینطوری خودتان را بد معرفی میکنید. وقتی من با دانشجویان برای کالبدشکافی این عبارتهای طولانی کار میکنم، اغلب آنها را با پررنگ کردن دستاورها، نتایج و اهداف به دو یا سه عبارت کنشی تقسیم میکنیم. اعداد همیشه تقویتکنندهی موضع شما هستند. مثلا به جای گفتن “خدمتدهی به مشتریان با پاسخگویی به سؤالات آنها، انتخاب کالای مناسب آن ها و انجام عملیات فروش و ثبت آن در جهت دستیابی به اهداف فروش” این را امتحان کنید: “خدمتدهی به ۵۰ مشتری در هر شیفت کاری با پاسخگویی به سؤالات آنها، انتخاب کالای مناسب و انجام عملیات فروش و ثبت آن در جهت دستیابی به هدف فروش ۵۰۰ دلار یا بیشتر.” در مثال بالا دستاورد این دانشجو، دستیابی به هدف فروش ۵۰۰ دلار است. وقتی متن گلولهبندی شدهتان را مینویسید دربارهی دستاوردها و موفقیتهایتان بیاندیشید. اگر مثلا در دانشگاه حل تمرین درسی بودهاید، آیا به سایر دانشجویان کمک کردهاید نمرههایشان را بهتر کنند؟ اگر پیشخدمت یک رستوران بودهاید، آیا روشهای فروشی که استفاده کردهاید موجب افزایش درآمدهای رستوران شده است؟ برای اینکه شرح کارتان را مؤثرتر کنید با دستاوردهایتان شروع کنید: “بالاترین فروش ماهانه در میان ۱۰ فروشندهی …” هر وقت به دانشجویان این را میگویم، اغلب عبارتهای آنها با قدرت بیشتری تمام میشود. دربارهی هدف کاری که انجام دادهاید بیاندیشید و آن را در پایان عبارتهای رزومهتان بیاورید. بعضی وقتها دانشجویان فکر میکنند کاری که انجام دادهاند اهمیتی نداشته، اما با افزودن هدف از انجام کار برای آنها مشخص میشود که این طور نبوده است. کدام یک از این دو عبارت بهتر است: “پژوهش در متغیرهای جمعیتشناختی و عوامل محیطی در بازار اسباببازی کودکان” در برابر: “پژوهش در متغیرهای جمعیتشناختی و عوامل محیطی در بازار اسباببازی کودکان با هدف استفاده در توسعهی محصولات جدید.” وقتی متنهای گلولهبندی شدهتان را مرتب میکنید، همیشه فکر کنید “اگر کارفرما فقط وقت خواندن اولین یا احتمالا دومین گلوله را داشته باشد، من میخواهم او چه چیز را بخواند؟” اغلب دانشجویان فکر میکنند که باید توانمندیهایشان را براساس کارهایی که بیشتر انجام دادهاند، فهرستبندی کنند. اگر ۷۵٪ شغلشان درگیر تلفن کردن به مشتریان سرد ـ مزاج احتمالی بوده است؛ باید اول این را بنویسند و اگر آنها روی پروژهای کار کردهاند که به مدیرعامل شرکت ارایه شده است، باید اول آن را بنویسند! با توجه به اینکه تجربیات شما در رزومه باید از آخر به اول ذکر شوند، مشکل بسیاری از دانشجویان قرار گرفتن شغل کنونیشان (که احتمالا یک شغل پارهوقت غیرمرتبط به کاری است که میخواهند انجام دهند) در اول فهرست است؛ در حالی که تابستان گذشته کارآموزی بسیار عالی داشتهاند. به نظر آنها، کارآموزیشان مهمتر بوده و باید این را نشان بدهند. چه بکنیم؟ این مشکل به سادگی قابل حل است: بخش تجربیات شغلی را به دو بخش تجربیات مرتبط و سایر تجربیات تقسیمبندی کنید. بسیاری از دانشجویان یک رزومهی اصلی دارند که از آن رزومه، برحسب نیاز رزومههای خاصتر را برای حوزههای مختلف کاری که میخواهند در آنها مشغول به کار شوند، میسازند. اگر دانشجویی بهصورت همزمان کارآموزی در بازاریابی و فاینانس را دنبال میکند، باید یک رزومهی بازاریابی داشته باشد که در آن به پروژههای گروهی مرتبط با بازاریابی خودش (در دوران دانشجویی) اشاره کند و از واژگان تخصصی بازاریابی استفاده کند و همین کارها را برای رزومهی فاینانس خودش هم انجام دهد. علاوه بر تحصیلات و دورههای آموزشی، تجربیات شغلی مرتبط و غیرمرتبطتان، تجربیات مربوط به فعالیتهای داوطلبانهتان، کارهای دوران دانشجوییتان، نقشهای رهبریتان در این کارها، پروژههای گروهی، مهارتها و علایقتان را در رزومه بنویسید. خلاصه اینکه رزومهی شما باید تصویر یک دانشجوی باتجربه را از شما ترسیم کند. در مورد معدل یک قانون سرانگشتی این است که اگر معدلتان از ۱۵ بالاتر است، آن را در رزومهتان ذکر کنید. ترجمه: علی نعمتی شهاب |